Wszystkim Członkom i Sympatykom Krzeszowickiego Klubu Podróżnika z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę by radość tych Świąt towarzyszyła nam przez cały rok, aby był to Rok szczęśliwy w osobiste doznania, spełnił zamierzenia i dążenia zawodowe, oraz by przyniósł wiele satysfakcji ze wspólnych wycieczek.
T. Ślusarczyk
W sobotnie popołudnie w sali firmy " Jacek" w Nawojowej Górze, odbyło się uroczyste zakończenie sezonu Krzeszowickiego Klubu Podróżnika. Klubowicze elegancko ubrani, przy smacznych przekąskach i lampce wina mogli powspinać podróże z mijającego roku. Zadbał o to Kolega Andrzej Rokicki przygotowując piękne slajdowisko. Bardzo miłą niespodzianką było wręczenie voucherów na przyszłoroczne wycieczki, przez Panią Prezes Teresę Ślusarczyk dla Klubowiczów , którzy odnotowali największą frekwencje w tym sezonie turystycznym, oraz członków Zarządu KKP w podziękowaniu za współpracę. Przysłowiową "wisienką na torcie" na zakończenie spotkania było ogłoszenie planu wycieczek na 2023 rok. Pogram jest urozmaicony i ciekawy- już jest dostępny na naszym blogu i facebooku. (zakładka ramowy plan wycieczek 2023)-------->>>
Dziękując Pani Prezes za trud pracy, zapraszamy Państwa do turystycznej przygody w 2023 roku z Krzeszowickim Klubem Podróżnika!
Michał Dzidek
W imieniu Zarządu serdecznie zapraszam członków KKP na slajdowisko, które odbędzie się 10.12.2022 w Nawojowej Górze " Jacek" SP.J.
Imprezę zaczynamy o 17.00
Dla chętnych transport zapewniony-wyjazd w obie strony z dworca autobusowego w Krzeszowicach odjazd godz 16.50, powrót około godz. 20.00
Dla celów organizacyjnych proszę o potwierdzenie uczestnictwa.
T. Ślusarczyk
Na ostatnią w tym roku
górską wycieczkę Krzeszowicki Klub Podróżnika wybrał się w
Beskid Śląski, a konkretnie na Trzy Kopce Wiślańskie. Początkowo
zastanawialiśmy się, bo większość z nas nigdy nie była w tym miejscu , jak to dzień już krótki a my będziemy
zdobywać aż trzy szczyty, okazało się że nazwa jest mylącą,
określa bowiem jeden i to niewysoki szczyt (810 m n.p.m.) w paśmie
Równicy, a jego nazwa wywodzi się od zbiegu granic trzech wsi : Wisły,
Brennej i Ustronia. W początkowym okresie rozwoju osadnictwa na tych
terenach każda jednostka osadnicza znaczyła swe granice nacięciami
na korze drzew tzw. „zakrzosami” lub właśnie kopcami
układanymi z kamieni. Przymiotnik „Wiślańskie” dodano w celu
odróżnienia góry od innych Trzech Kopców (np. Trzy Kopce u styku
granic Brennej, Szczyrku i Wapienicy lub Trzy Kopce w Beskidzie
Żywieckim). Z Krzeszowic wyruszamy o godzinie 07.00 i już za dwie i
pół godziny jesteśmy w Brennej Leśnicy gdzie zielonym szlakiem
kierujemy się w stronę wierzchołka. Poranne mgły ustępują ,
pojawia się słoneczko i piękne widoki Beskidu Śląskiego . Po 90
minutach docieramy na szczyt Trzech Kopców Wiślańskich i do
położonej nieopodal „Telesforówki” -czyli prywatnej chaty
turystycznej. Spotykają się tu trzy szlaki: niebieski z Równicy
się kończy, zaczyna się zielony na Błatnią oraz przechodzi żółty
z Wisły do Salmopola. Budynek schroniska to drewniana chałupa, z
dużą, murowaną werandą, wyposażona w drewniane meble i
tradycyjne sprzęty. W obiekcie znajduje się 25 miejsc noclegowych. Istnieje w nim możliwość skosztowania domowej
kuchni, tradycyjnych wypieków. Trasa na szczyt jest łatwa a więc i
w obiekcie wielu turystów. Słońce coraz śmielej wygląda zza
chmur, więc ustawiamy się do grupowego zdjęcia pamiątkowego na
polanie przy „Telesforówce”, skąd rozpościera nam się piękny
widok na szczyty m.in.: Czantorii, Równicy, Błatniej i Klimczoka.
Obok schroniska stoi kolorowy garbusik-także częsty punkt
pamiątkowych zdjęć wśród turystów. Wracamy szlakiem żółtym,
tyle że do Wisły. Zejście do rodzimego miasta Adama Małysza,
zajmuje nam niewiele ponad godzinę więc jest jeszcze czas na spacer
deptakiem wzdłuż „Królowej Polskich Rzek”. W mieście słychać
kibiców, deptak jest pełen wszelakich stoisk, wszak w ten weekend
w Wiśle odbywa się Puchar Świata mężczyzn w skokach
narciarskich. Ze względu na krótki dzień oraz by uniknąć
ewentualnych korków związanych z powyższą imprezą sportową o
godzinie 15.30 wyjeździmy w drogę powrotną do Krzeszowic. Tak oto kolejny sezon górskich wędrówek naszego klubu przechodzi do historii.
Michał Dzidek
W niedzielę 23 października Krzeszowicki Klub Podróżnika wyruszył na spotkanie z kolorowymi Pieninami do Szczawnicy. Kurort ten odwiedzaliśmy już wielokrotnie, ale jest tam tak urokliwie szczególnie jesienią, że wracamy tu po raz kolejny. Wycieczka miała kilka opcji-każdy znalazł coś dla siebie. Pierwszy wariant to spacer brzegiem Dunajca tzw. „Drogą Pienińską” z Czerwonego Klasztoru do Szczawnicy, druga trasa, dla tych którzy chcieli spalić nieco więcej kalorii prowadziła w tym samym kierunku, ale szlakiem górskim. Istniała jeszcze trzecia opcja wycieczki-kilka osób pojechało autokarem bezpośrednio do Szczawnicy na zwiedzanie uzdrowiska. W trakcie wędrówki zachwycamy się ferią barw drzewostanu porastającego brzegi Dunajca. Pieniny mienią się żółciami, czerwienią i zielenią. Idący "Droga Pienińską" muszą uważać na cyklistów bo to także popularna trasa rowerowa, na szczęście nie ma ich aż tak dużo jak w lecie. Po pokonaniu 10 kilometrów docieramy wszyscy do Szczawnicy. Czas wolny spędzamy różnie, jedni zatrzymują się w schronisku "Orlica" drudzy zaś udają się na spacer brzegiem Grajacarka pięknym deptakiem, by podziwiać zabytkową architekturę uzdrowiska. Szczawnica to znany kurort, którego początki związane są z postacią Józefa Szalaya i sięgają pierwszej połowy XIX wieku. Usytuowanie uzdrowiska w dolinie Grajcarka, prawobrzeżnego dopływu Dunajca pomiędzy łańcuchem Pienin i Beskidem Sądeckim tworzy znakomity mikroklimat, sprzyjający poprawie zdrowia i kondycji górnych dróg oddechowych. W Szczawnicy znajduje się osiem źródeł wód mineralnych-są to szczawy alkaliczno-słone. Szczawnica rozwinęła się najgwałtowniej w latach 60-tych XX wieku. Powstawały tutaj wówczas sanatoria, dom towarowy, restauracje, kino, kompleks przyrodoleczniczy. Główne atrakcje uzdrowiska to : Plac Dietla z Pijalnią Wód Mineralnych w Domu nad Zdrojami, Wąwóz Homole, Rezerwat Biała Woda. Turystów przyciągają także szczyty: Palenicy, Trzech Koron i Sokolicy. Ten ostatni stanowi najlepszy punkt widokowy w okolicy na Pieniny i malowniczy przełom Dunajca. Na szczycie znajduje się reliktowa sosna, a kiedyś było tam gniazdo sokołów, stąd nazwa turni. Jednak największym hitem turystycznym Pienińskiego Parku Narodowego jest spływ Dunajcem. Spływ odbywa się na tratwach z flisakami ubranymi w regionalne stroje, po 12 osób, po drodze mija się niezapomniane miejsca, ostre zakola rzeczne oraz trzystumetrowe ściany skalne. Podziwianie uroków Pienin z pokładu tratwy jest okraszone zabawnymi anegdotami opowiadanymi przez flisaków. Maszerując wzdłuż Dunajca słyszeliśmy często salwy śmiechu turystów-uczestników spływu. Rozlokowani na ławeczkach Szczawnicy łapiemy przyjemne promienie słońca, odpoczywamy wszak jesteśmy w kurorcie. Pogoda nam sprzyja dzień zrobił się wręcz letni, niestety "wszystko co dobre szybko się kończy" i trzeba wracać do Krzeszowic. Do domu wracamy zrelaksowani i nasyceni obrazami polskiej złotej jesieni, utwierdzając się w przekonaniu, że Pieniny w październiku to zawsze dobry pomysł!
Michał Dzidek
zdjęcia A. Rokicki, M. Dzidek
